ایراد سخنرانی با موضوع خط فقر و شرایط کارگران ایران

بخش 5: آقای محسن سبزیان با موضوع خط فقر و شرایط کارگران ایران ایراد سخنرانی کردند. کارگران در حال حاضر در ایران دستمزد عادلانه دریافت نمی کنند که این مهم تاثیر مستقیم بر کیفیت زندگی و در نتیجه سلامت و رفاه اجتماعی آن ها دارد. دلیل کم دادن حقوق از سمت تولید کننده، گران تمام شدن محصول و خدمات عنوان می شود. در حالی که طبق آمار نود اقتصادی دستمزد کارگران فقط بین ۷ تا ۸ درصد بر قیمت تمام شده تاثیرگذار است. متاسفانه قدرت خرید کارگران سال به سال کاهش می‌یابد.

 دلیل اینکه میزان افزایش دستمزد کارگران همیشه کمتر از نصف تورم همان سال بوده است. در سالی که گذشت قول وزیر اقتصاد این بود که تورم را حدود ۲۵ درصد نگه دارد ولی این قول ممکن نگردید. حالا تورمی که اعلام می شود با تورمی که بر سبد معیشت کارگران حاصل شده متفاوت است. به چه دلیل چون ما دو نوع تورم داریم تورم نقطه به نقطه و تورم میانگین که دولت همیشه تورم اصلی یا نقطه به نقطه را اعلام نمیکند و هر سال تورم میانگین را اعلام میکند که از تورم اصلی بسیار کمتر اعلام می شود. با وجود بالا بردن غیر اصولی حقوق کارگران که بر ضد حقوق شهروندی آنهاست، عنوان می شود کارفرماها از پس پرداخت دستمزد کارگران بر نمی آیند. همانطور که توضیح دادم تورم حاصل سیاستهای نادرست دولت است. که دولت در کنار اینکه متولی تورم است خودش هم بزرگترین کارفرماست و کارگران و کارمندان زیر دست خود را دارد و می‌داند اگر افزایش دستمزد زیادی در نظر بگیرد خودش هم باید متحمل هزینه زیادی شود. به همین دلیل است که در مذاکرات کمیته مزد این موضوع اهمیتی در تعیین دستمزد ندارد و در جلسه نهایی با حضور نماینده دولت تصمیم دیگری میگیرند که به نفع دولت و کارفرما و به ضرر کارگران میشود. وقتی کارگران به وضع بد معیشتی خود اعتراض می‌کنند، مسئله را امنیتی میکنند! و کارگران را بازداشت، زندانی و به حبس محکوم میکنند در حالی که دلیل اصلی مشکل بوجود آمده آن ها خود دولت است که با آمار سازی دروغ زندگی را بر کارگران و قشر ضعیف جامعه سخت میکند. میزان خط فقر دقیق مشخص نیست و نمی توان گفت دقیقا کارگر با چه عددی می تواند زندگی کند با توجه اینکه درآمد کارگران کفاف نیمی از مخارج ماهانه را در شهرهای بزرگ ممکن می کند. نیم دیگر ماه را باید این خانواده ها با فقر گذران کنند. تازه‌ترین آمار ارائه شده از طرف تامین اجتماعی میزان خط فقر و دستمزد را نشان می‌دهد: خانوارهای ساکن شهرهای بزرگ که ماهانه درآمدی کمتر از ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان داشته باشند، زیر خط فقر هستند. کمیته مزد، سبد معیشت را که در برگیرنده هزینه‌های ضروری یک خانوار سه نفره است ۶ میلیون و ۸۵۰ هزار تومان تعیین کرد. تفاوت این دو رقم از طرف دو نهاد دولتی جای تعجب دارد! متخصصین مختلف آمار خط فقر سال ۱۴۰۰ را ۷ میلیون تا ۹ میلیون، برای یک خانوار ۲-۳ نفر در شهرهای بزرگ پیش بینی کرده اند. اعضای کارگری شورا که در جلسه چانی زنی حداقل حقوق شرکت می کنند، همچون سالهای گذشته تحت فشار نمایندگان دولت که از بخش خصوصی و بخش دولتی پشتیبانی می کنند و استدلالشان این است که باید قبول کرد برای «حفظ مشاغل موجود» و بخاطر «ناتوانی بخش تولید از افزایش هزینه» دستمزدها را بیشتر نباید کرد، متاسفانه مجبور به قبول حداقل حقوق میباشند. روزنامه اقتصاد درباره پیامدهای تورم با اشاره به آمار ارائه شده از سوی صندوق بین‌المللی پول نوشت: پیش‌بینی صندوق بین‌المللی پول برای تورم در سال ۱۴۰۰ ابعاد منفی تأسف‌باری خواهد داشت. کاهش فزاینده و ادامه‌دار قدرت خرید شهروندان مثل بمب ساعتی است و اگر در وقت مناسب آن را خنثی نکنیم، نمی‌دانیم با انفجارش چه میزان خسارت به بخش‌های مختلف زندگی ایران وارد خواهد شد. در شرایطی که مرکز آمار ایران می‌گوید شاخص فلاکت در پایان سال ۹۸ به ۴۵.۴ درصد رسید بررسی‌ها نشان می‌دهد با ثبت رکورد ۴۶.۱ درصدی در پایان سال ۹۹، شاخص فلاکت بالاترین حد نصاب دهه ۹۰ را ثبت کرده است. همچنین تک‌رقمی شدن نرخ بیکاری در سال گذشته و روند کاهشی آن طی ۴ سال گذشته هم بیش از آنکه ناشی از افزایش خالص اشتغال در کشور باشد، منعکس‌کننده کاهش میزان جمعیت فعال اقتصادی و دلسرد شدن آنها از یافتن شغل است. پایین‌ترین شاخص فلاکت ایران در دهه ۹۰ در سال ۱۳۹۵ با نرخ ۱۹.۳ درصد به ثبت رسیده که در آن سال نرخ تورم به ۶.۹ درصد و نرخ بیکاری به ۱۲.۴ درصد و نرخ رشد اقتصادی هم به ۱۳.۹ درصد رسیده بود. گفتنی است شاخص فلاکت که از حاصل جمع تورم و بیکاری بدست می‌آید، وضعیت رفاهی مردم را نشان می‌دهد. کارگرانی که در دوران کرونا تعطیل شدند، دغدغه معاش، اقساط و کرایه خانه دارند. دولت برنامه ای برای کارگران ندارد دغدغه معاش، اقساط، کرایه خانه دارند و نمی توانند خانه نشین شوند، کارگران با خانه نشینی نه تنها مشکلات کرونایشان برطرف نمی شود، بلکه دغدغه های دیگری به آنها اضافه می شود. نداشتن نان شب منتج به افزایش نزاع خانوادگی می شود، اگر دولت می خواهد کرونا را مهار کند، باید چارهٔ دیگری کند، یک کارگر چگونه می تواند، با داشتن قسط و قرض و هزاران دغدغه سرکار نرود و مراعات کرونا کند. مردم تحت فشار استرس زیاد هستند اما دولت چاره ای برای کارگران ندارد. اکثر کارفرمایان قانون مدار نیستند و تمام موارد قانون افزایش حقوق را اجرا نمی کنند، در صورتی که کارفرمایان تمام میزان افزایش حقوق را اجرا کنند، باز هم کارگر توانایی تأمین حداقل ۵۵ درصدی سبد معاش خود را ندارد. چگونه یک کارگر با چنین درآمدی، مترو سوار نشود، اتوبوس سوار نشود؟ مدام می گویند مطابق دستور ستاد کرونا، فعالیت نیروی کار باید یک دوم شود. اما حقیقت این است که این مسئله فقط برای کارمندان دولت رعایت می شود و در بخش خصوصی اجرا نمی شود و در زمانی که فقر و نادانی سران نظام باعث شده است که طبقه فقیر ایران فقیرتر شود و آنها روزانه دارند جان میدهند خبر قرارداد با چین عمق این فاجعه را بزرگتر می کند. قرارداد با چین یعنی فقر برای طبقه کارگر ایرانی و فروش سرمایه های وطن و تولید کار و اشتغال و رشد اقتصادی برای چین و از طرف دیگر وابستگی اقتصاد ایران به سلطه چین در جهان و منطقه راه حل در استبداد فقیه موجود نیست. این نظام مردم را در ۱۰ جنگ نظامی و اقتصادی و اجتماعی گرفتار و در فقر ناچیز نموده است. استبدادها همچون استبداد حاکم بر ایران به بودجه های تخریبی خود می افزایند و چون بهمن سرازیر شده مردم را در فقر و نبود آینده از کرامت ساقط میکنند. راه حل از میان بردن فقر، در یک اقتصاد تولید محور ممکن است. اقتصادی که با دیگر بخشهای جامعه مجموعه حیاتی می سازد. می توان فقر را از بین برد، وقتی که جامعه امنیت پیدا کند و قوه قضاییه در دفاع از کارگر و تولید کننده پیش رو را در حق مداری شفاف بسازد. رابطه اقتصاد و تولید با طبیعت ایران رابطه حق با حق بگردد و اقتصاد یار طبیعت باشد و در عمران او بکوشد. جامعه در حد اقل خشونت زندگی کند و دولت پشتیبان طرحهای تولیدی، عمرانی باشد. امکاناتی را در نظر گرفت که به جامعه جوان فضا داده شود تا در تولید نقش پیدا کرده و از وامهای بدون بهره جهت رشد اقتصادی بهره مند بگردد. بانکها نقششان از همکاری با رانت خواران و درآمدشان از بهره به همیار و همکار تولید کنندگان تغییر نقش داده و با تولید کنند اشتراک در تولید بیابند. مبارزه با رانت خواری و مبارزه با قاچاقچیان دولتی و غیر دولتی اساس برنامه ها باشد. مبارزه با دزدان دولتی از برنامه های اصلی قوه قضاییه باید باشد. استبداد فقیه و سلسله روحانیت باید نقشی در حکومت نداشته باشد. حق مردم ایران چیزی جز آزادی و استقلال و زندگی در نبود فقر و تورم کشنده نیست.

گزارش جلسه کمیته دفاع از حقوق کار و کارگر