دختران و زنان دارای هویت اند، نیازی به حصار ناموس نیست.
چه اعتراف تلخی است که در قرن ۲۱ همچنان افکار و اندیشه بخشی ازمردان ایران غرق در دوران بربریت باشد و بر این باور که حفظ و
مراقبت از “ناموس” یعنی زنان یا در حصار باشند و یا در گور!.
دیر زمانی است که زنان و دختران بعلت آنچه که «لکه دارشدن شرافت، آبروی خانوادگی، ناموس، غیـرت، شرف و مردانگی » تعریف شده است، با بدترین شیوه ممکن به قتل میرسند و بعد از چندی هم فراموش می شوند، شرافت، غیـرت…. صفت ها و واژه های توهم زائی که در ادبیـات مـا ناموس پرستی نامیده می شوند اما هدف زنان و دخترانی هستند که تحت سرپرستی مرد خانواده اند و هم اوست که باید براساس آگاهی، مفهوم و برداشتی که از اینگونه واژه ها دارد، از آبروی خانوادگی و ناموس …خود مراقبت کند اماچگونگی تفسیر این مردانگی و غیور بودن، گاه با حذف تمامی حقوق فردی و انسانی دختران، توسط مردان تاراج می شـود و موجودیت دختران نیز تبدیل به اطاعت محض می شود از پدر، برادر و همسر، بدون هیچ گونه ارادۀ شخصی، هرچه دختر مطیع تر و بی توجه به حقـوق فـردی و اجتمـاعی خود باشد، اعتبارمـرد خـانواد بیشـترمی شود.
