آیا امکان حق طلبی و انتقاد از دولت و دولتمردان در ایران می باشد؟
هر روز که میگذرد، بسیاری از هموطنان ایرانی، از پزشک و هنرمند و شهروندان عادی گرفته تا ورزشکار و کنش گر اجتماعی و مدنی، یا به دادگاه فرا خوانده میشوند ، یا برای اجرای حکم خود روانه زندان میشوند.
در جایی که اختلاس گران و تبه کاران، با آزادی تمام از همه امتیازات شهروندی برخوردار میشوند، بسیاری از افراد تحصیل کرده و بی گناه به دلیل بیان اعتقادات و اعتراض به شرایط نابسامان کشور ، باید راهی زندان شوند.
اگر آزادی بیان و آزادی عقیده در کشورهای دموکراسی که اعلامیه جهانی حقوق بشر را سرلوحه کار خود قرار دادند، یک حق طبیعی ست، در دولت جمهوری اسلامی ایران یک جرم است و افراد بخاطر آن، از حق آزادی و بعضا حیات محروم میشوند.
طبق اصل بیست و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تشکیل اجتماعات و راهپیماییها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است،
پس معترضان به گرانی بنزین در آبان ۹۸ به کدامین گناه کشته و یا در زندان هستند؟