۱۳۹۹ اسفند ۳, یکشنبه

قیام آبان 98 یک شروع بود...

قیام آبان ۹۸ یک انفجار بزرگ اجتماعی بود؛ نتیجة ۴دهه غارتگری حاکمیت و فشارهای اقتصادی و اجتماعی بر مردم. 

ارگانهای رژیم با تمام قوا آن قیام را سرکوب کردند؛ با بیش از ۱۵۰۰شهید.

تنها ۲ماه بعد قیام دی۹۸ شعله کشید. رادیکال‌تر شدن شعارها، از شرایط انفجاری جامعه نشان داشت.

کرونا سر رسید و خامنه‌ای و روحانی با در پیش گرفتن سیاست «کلان تلفات انسانی»، عمدا از گسترش آن جلوگیری نکردند. 

نتیجة‌ این سیاست، فروکش کردن موقت تجمعات و قیام‌ها بود.

اما فاجعة کرونا با بیش از ۲۰۰هزار قربانی، ذخیرة افزوده خشم مردم است؛ 

تشدید گرانی و فقر در سال گذشته ظرفیت انفجاری جامعه را در مداری فراتر از آبان۹۸ وارد کرده.

رژيم پیاپی از «آینده نامعلوم پسا کرونا» هشدار می‌دهند.


آیا رژیم می‌تواند از انفجار بشکه باروت اجتماعی جلوگیری کند؟

 

اطلاعیه ۱۴۶۴ کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی با موضوع جان زندانیان دگر اندیش و منتقد در خطر است

جان زندانیان دگر اندیش و منتقد در خطر است این روزها، درکنار اخبار دلخراشی چون بحران بی‌آبی در خوزستان، افزایش مرگ و میر در اثر کرونا، ‌ فقر،...