بمب ساعتی فاصله طبقاتی

مجلس خامنه‌ای رسما تایید کرده است، که  ۶۰میلیون نفر از جمعیت کشور، زیر خط فقر زندگی می‌کنند. اما در مقابل این جمعیت گرسنه، اقلیتی هستند که در غارت و چپاول هیچ محدودیتی ندارند

و منابع کلانی از سرمایه های ملی را دراختیار دارند و این باعث شده که هرروز فاصله بین این اکثریت ۶۰ میلیونی و اقلیت چپاولگر بیشتر شود. فاصله طبقاتی در اساس محصول استثمار و چپاول است. 

ایران کشوری است سرشار از منابع و معادن، اما به دلیل سیاست های ظالمان و ستمگرانه سلطنت ولایت فقیه، این منابع در اختیار افراد معدود وجمعیت کوچکی است، که تنها به فکر غارت و رفاه و آسایش خود هستند و در هیئت حاکمه از نفوذ بسیار بالایی برخوردار می‌باشند. 

جوانان ایرانی بخش عمده ای از آنها به دلیل نداشتن هزینه، ترک تحصیل نموده و یا حتی فارغ التحصیلان به دلیل بیکاری، تن به کارهای سنگین و طاقت فرسا مانند کولبری و سوخت بری و سایر کارهای حاشیه ای داده اند، تا بالاجبار شاید بتوانند سفره خانواده شان را با اندکی نان خالی نگذارند. 

روزنامه جهان صنعت حکومتی درتاریخ ۱۰/۱۲/۹۹ با درج مقاله‌ای تحت عنوان فاصله طبقاتی، خطری بزرگ در کمین جامعه به این موضوع پرداخته است و صرفا با حاشیه نویسی و پرداختن به موضوعات فرعی اینگونه وانمود می‌کند، که گویی این فاصله طبقاتی محصول عده ای سودجو و منفعت طلب می‌باشد. در حالیکه علت اصلی آن حاکمیت فاسدی است، که تمام نهادهای اقتصادی و تولیدی کشور را تحت کنترل و سیطره خود دارد.

 در ایران، سلطنت ولایت فقیه به مثابه شاه دزد همه غارت ها و چپاول گری ها شناخته می‌شود. اما نویسنده مقاله طوری قضیه را تفسیر و تحلیل کرده که این امر واقعیت پذیرفته شدنی است و با مثال آوردن از حکومت سابق روسیه، سعی در توجیه وضع موجود می‌نماید، تا با طفره رفتن از ریشه اصلی فاصله طبقاتی، که همان هیئت حاکمه هست، آدرس های غلط و نادرست را ارائه بدهد. 

این ناشیانه ترین و در عین حال یک خیانت آشکار به همان ۶۰ میلیون انسانی است، که زیر خط فقر زندگی می‌کنند. اما آن واقعیت مسلم و غیر قابل انکار را مجبور به اعتراف می‌شود و در قسمتی از هشدار نامه خود به جنایتکاران دزد آخوندی بازگو می‌نماید، آنجا که با نقد کردن شوروی سابق می‌گوید« فروپاشی آن نظام به ظاهر قدرتمند و مدعی ضدیت با جامعه طبقاتی، به هیچ‌وجه نمی‌تواند تضمین‌کننده دوام و بقای جوامعی باشد که فاصله طبقاتی آن هم از نوع افراطی با مظاهری کاملاً آشکار و عریان آن‌گونه که متأسفانه امروز در جامعه ما نمونه‌های آن مشاهده می‌شود، باشد.» .

وی سپس به نمونه های از زندگی لاکچری آخوندها و سایر ایادی جنایتکار رژیم اشاره می‌کند که «زیاد راه دور نمی‌رویم. ... همین تفاوت بسیار فاحش و آزاردهنده‌ای که میان شرایط زندگی و مسکن ساکنان حاشیه همین تهران و بیغوله‌نشینهای این مناطق با نرخ‌های لاکچری و ویلاهای گران‌قیمت مناطق بالای شهر و لواسان به چشم می‌خورد و خودروهای بسیار گران‌قیمت خارجی که ساکنان مرفه این مناطق و فرزندانشان سوار می‌شوند و در خیابانهای تهران جولان می‌دهند جز نمادهای بارزی از وجود فاصله عمیق و وحشتناک طبقاتی در جامعه امروز ایران نمی‌تواند باشد» این واقعیت دردناک، شرایط جامعه را هرگز راکد و دچار توقف و سکون نخواهد کرد. مبارزه طبقاتی النهایه جامعه را به سمت تعرض آشکار سوق خواهد داد و قیام آبان ماه ۹۸ که خامنه‌ای قتل عام کرد، نمونه بارزی از این شرایط عینی است، که رژیم هیچ راه حلی برای پاسخگویی به این بحران ندارد و کشتار آبان ماه فاصله بین مردم و حکومت را به مراتب بیشتر نمود به نحوی که در این مقاله به بمب ساعتی تشبیه شده است و دلیل آن را هم بسیار گویا و بی پرده بیان نموده است که وقتی « حاشیه‌نشینهای جنوب تهران با لواسان حداکثر از ۵۰ کیلومتر بیشتر نباشد ولی فاصله‌یی که میان چهره زندگی این دو نقطه از ایران یعنی میان آلونک‌نشینهای حاشیه‌های جنوب تهران با ساکنان قصرها و کاخ‌های رویایی لواسان و شمال تهران وجود دارد، آن‌قدر زیاد است که با هیچ وسیله و ابزاری قابل اندازه‌گیری نیست.» وی در این مطلب ضمن هشدار به سران رژیم، که این خطر بالقوه و مهیب و غفلت ورزی، روزی این بمب ساعتی منفجر می‌گردد. البته یک غفلت هم نویسنده مزدور از آن برخورد دار است، که زمان پایان یافته است و فرصتی برای جبران نیست و رنسانس فکری و پوشال های ذهنی این تئوریسین ولایی دردی از درد های لاعلاج خامنه‌ای را درمان نخواهد کرد. جامعه ایران درحال تدارک خیزش های نهایی برای سرنگونی حکومتی است، که چهل سال تحت نام دین و مذهب و با فریب و ریا تنها ارمغان آن فقر و فلاکت بوده است. دیگر سلطنت ولایت فقیه، پایه های آن لرزان و دور نیست که با طوفان خشم مردم بر سراین جنایتکاران آوار شود و این نسخه های پوچ راه درمان حکومت محتضر ولایت فقیه نخواهد بود.