صدای زنان جامعه یهود ایران

بهمن ۱۲۹۷ ● ۱۰۲ سال پیش در چنین روزی شمسی مرادپور حکمت در تهران زاده شد: "بهسازی جامعه را باید از آموزش در کودکستان شروع کرد." 

پدر شمسی مرادپور حکمت، بازرگان پارچه بود و تبار کاشانی داشت.

خانواده پرجمعیت‌اش یهودیانی باورمند بودند و در خیابان قوام‌السلطنه تهران می‌زیستند.

در مدرسه نوربخش درس خواند. ۱۷ ساله بود که پدر را از دست داد.

به دلیل علاقه به کار با کودکان، در کالج آمریکایی، تعلیم و تربیت کودکان را خواند. پس از دانشگاه به عنوان دبیر زبان و ادبیات انگلیسی در دبیرستان‌های تهران و مدرسه آمریکایی تدریس کرد.

او پس از ازدواج نام خانوادگی حکمت را پذیرفت.

۲۸ ساله بود که با همکاری چند هم‌اندیش زن "سازمان بانوان یهود ایران" را تنها با سرمایه نخستین ۱۰۰۰ ریال با هدف رسیدگی به خانواده‌های مستمند، ایجاد پرورشگاه‌ها و کلاس‌های پرستاری، خیاطی، کودک‌پروری و تغذیه بهتر گشود:

"فعالیت‌های اولیه سازمان با سختی و مخالفت شدید مردم روبرو گردید. اجتماع یهودی ایران، عادت به فعالیت‌های اجتماعی زنان نداشتند."

او ۳۲ سال این نهاد را سرپرستی کرد.

۳۱ ساله بود که پرورشگاه سازمان‌اش ۵۰۰ کودک را نگهداری می‌کرد و دیری نپایید که شعبه‌های دیگری در تهران، شیراز، اصفهان، همدان، اراک و آبادان هم برپا کرد که در سال‌های پیش از انقلاب ۵۷ فارغ از دین و رنگ و نژاد، سه هزار کودک را دربر می‌گرفت:

"بزرگ‌ترین و مفیدترین خدمت سازمان بانوان یهود، ایجاد پرورشگاه‌هایی بود که با صدها خاطره تلخ و شیرین همراه بود."

۳۲ ساله بود که کودکستان و دبستان حکمت را در خیابان یوسف‌آباد تهران گشود که پس از ۱۵ سال به یک مدرسه بین‌المللی گسترش یافت و از ۱۵ کشور دانش‌آموز داشت. فارغ‌التحصیلان مدرسه او به سبب تسلط بر انگلیسی در مدارس و دانشگاه‌های سرشناس جهان پذیرفته می‌شدند.

او ۱۶ سال خزانه‌دار "سازمان زنان یهودی ایران" بود و به عنوان نماینده این نهاد در کنفرانس‌های بین‌المللی شرکت می‌کرد.

۴۱ ساله بود که برای نخستین بار در سوئیس از حقوق زن یهودی سخن گفت.

شمسی حکمت در ۷۸ سالگی در جنوب کالیفرنیا درگذشت.